eigenwijsophetwater

.... nee hoor,  niet weer op reis,  maar echt het dagelijks leven in,  alsof het nooit anders is geweest. Michiel en ik zijn alweer volle bak aan de gang. De jongens zijn hele dagen op pad met hun vriendjes, die gesprekken tussen de kinderen gaan zelden of nooit over de reis maar gewoon over gamen, bouwprojecten of speelafspraken.
Morgen gaan ze weer naar school en komt er echt echt echt een einde aan hun vrijheid.  Zal het wennen zijn? Dat zeker, maar of zij na bijna 60 weken nu meer moeten wennen dan andere kinderen na 6 weken? Mijn inschatting is dat dat wel mee zal vallen.
Nieuwe gymspullen zijn gekocht, Tim zijn tas is in gepakt, Jelle heeft vooral een hoop bij elkaar gesprokkeld omdat hij zijn twee etuis en schoolagenda op de boot heeft laten liggen. Eigenlijk is dat wel kenmerkend.
Eenmaal thuis genieten de jongens weer zo van hun vrijheid en vriendjes dat we amper meer aan boord zijn geweest. Wij zijn direct zo druk dat de hele boot een beetje naar de achtergrond is gegaan. Af…

Het heeft even geduurd maar we zijn weer helemaal compleet,  de cavia's zijn na een fantastische logeerpartij weer thuis en we hebben ons gezin aangevuld met een nieuwe viervoeter, genaamd Rody.
Nog één week vakantie en alles gaat heel echt weer beginnen. Toch spannend!

Wat zijn er veel stappen te zetten richting het "normale leven. "
Vandaag zetten we weer een grote stap. Ik ben alleen thuis.  Alleen zijn was een hele grote uitzondering dit jaar. Vandaag is Michiel om 5 uur op gestaan om aan zijn eerste werkdag te beginnen. "Het zal wel heel erg wennen zijn" was ieders reactie. Het antwoord dat men dan kreeg, was in mijn ogen een echt Michiel antwoord: " Geen idee,  ik ben nog nooit eerder na zo'n lange reis weer begonnen." Toch kan ik niet ontkennen dat het hem en ons wel wat doet. Los van het feit dat we weer zonder elkaar zijn,  moeten we er in de agenda weer rekening mee gaan houden dat werken veel tijd in beslag neemt en we daar dingen omheen moeten gaan plannen.
De jongens zijn los van elkaar logeren, ook een grote stap.  Ze waren elkaar af en toe behoorlijk beu dit jaar maar hebben het ook fantastisch gehad samen. Ieder een andere kant op is dan toch echt wel weer even een stap.
De afgelopen dagen hebben we …

Richting Zeeland om weer een hoop op te halen en wat te klussen en te poetsen. Nu hoef ik natuurlijk niemand te vertellen dat het best warm is maar ondanks dat we uit de Carieb komen, vertraagd het alles behoorlijk.
De eerste dag liepen we al een zeer prettige vertraging op doordat we een bezoek brachten aan de Dingo die voor anker lagen bij Stellendam. Wat een feestelijk weerzien!
Volgens planning kregen we de volgende dag bezoek en gezien de warmte hebben we ons vandaag ook maar netjes aangepast aan het weer.  Met onze kleine vloot achter de boot en aan dek en wat havenvriendjes plus hun vloot vertrokken we naar het midden van de Grevelingen in de hoop nog een klein briesje op te pikken. Helaas lukte dat niet, geen enkel zuchtje wind te bekennen maar we hadden het toch gezellig. Een barbecue in de schaduw zorgde ervoor dat ik niet hoefde te koken en de jongens nog konden ravotten. Opruimen en klussen, het komt wel weer.

Het blijft bijzonder lachwekkend hoe onze over georganiseerde maatschappij op tilt slaat als je buiten de hokjes danst, of zeilt in ons geval. Vandaag ging mijn telefoon, gelukkig mijn mobiel want de monteur die onze vaste lijn en televisie/ internet zou komen aansluiten had spontaan vrij genomen zonder enig bericht. Tja het bedrijf vond het ook heel slordig dat die monteur ons niet had afgebeld. Dat ik een afspraak had met een bedrijf en niet met een individuele monteur dus het bedrijf er op aansprak ( Gideon) vinden zij belachelijk en dat ik morgen niet weer de hele dag thuis blijf omdat de monteur dan misschien wel kan komen vinden ze zo mogelijk nog belachelijker. Geen excuses van hun kant voor het niet afbellen etc,  vooral irritatie naar ons toe. Als ik mijn telefoon opneem val ik weer in de volgende verbazing."Met de gemeente Gilze Rijen, ik zie dat u zich ingeschreven heeft in onze gemeente en via internet heeft ingevuld dat u vanuit het buitenland naar onze gemeente verh…

Naast "Ben je vaak bang geweest?" De meest gestelde vraag.
Nee, echt bang zijn we nooit geweest, ongerust wel eens variërend van zeer regelmatig bij mij tot een hele enkele keer bij Michiel.
Intussen zijn we alweer een aantal nachten thuis geweest en weer naar de boot vertrokken. Ons doel was om spullen op te halen, wat poetsen en wat te klussen maar daar komt met deze temperaturen echt niets van.
Mijn bootbed slaapt nog veel lekkerder dan ons bed thuis,  dat was echt nog heel erg wennen. De eerste nachten hebben vooral Michiel en ik vreselijk slecht geslapen, zoveel ruimte en zo'n ander matras.
De jongens genieten van alle ruimte ( hun fietsen,  de bibliotheek en vriendjes) wij moeten ook wennen aan alle ruimte. Op de boot was alles zo compact en overzichtelijk.
Het is wonderbaarlijk hoe twee autoladingen met spullen van zo'n relatief kleine boot, zo'n groot huis compleet kunnen ontregelen. Alles moet weer een plekje krijgen, wij moeten weer onze draai vinden …